Geçmek istesem de öte yakaya Sýratsýz bir aþka, müptelâ oldum. Bu yolda ne vuslat, ne de visâl var Ne bahtsýz bir aþka, müptelâ oldum.
Deli poyraz gibi zamansýz estim Kýrýlmak üzere elimde testim Kavil yeni amma, ben ümit kestim Muratsýz bir aþka, müptelâ oldum.
Genç yaþýmda böyle aþka dalmadým Gönül kuþun yâre doðru salmadým Hiç bir zaman, karþýlýðýn almadým Ücretsiz bir aþka, müptelâ oldum.
Aþkýn þerbetini her âþýk içti Kimi vuslat bekler, kimisi göçtü Artýk neye yarar, tav vakti geçti Âdetsiz bir aþka, müptelâ oldum.
Aþkýn seni yakar iç edemezsin Kusurunu görsen suç edemezsin Elinde deðil ki, göç edemezsin Hicretsiz bir aþka, müptelâ oldum.
Var mý acep, bu kapýyý çalmayan? Âþýk olup, deryasýna dalmayan Þebnem gibi, hiç bir katký olmayan Bidatsýz bir aþka, müptelâ oldum.
Eðil gönül eðil daha da eðil Bu yoldan dönmek yok, kavlimiz kavil Vuslat, visâl varsa o aþk; aþk deðil Mîlatsýz bir aþka, müptelâ oldum.
Beni tenkit edip yermeyin dostlar Varsa bir kusurum görmeyin dostlar Ömrün hazânýnda sormayýn dostlar Vuslatsýz bir aþka müptelâ oldum… Çâresiz bir derde, ben dûçâr oldum…
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.