Ve
Bilirim…
Yeter ki aç güzelim, bana gönül bahçeni,
Ben oraya sevgiler ekmesini bilirim…
Kaderden izin bekle, hazýr ette bohçaný,
Ben ömrümce hasreti çekmesini bilirim…
Güzelliðin, endâmýn, meleklere eþ gibi,
Gözlerin haz pýnarý, bakýþýn güneþ gibi.
Seni seyretmek inan kanýlmaz bir düþ gibi,
Ben güzele hakkýnca bakmasýný bilirim…
Katlanýrým hayatýn her gamýna sevdamla,
Düþ saçarým geceye, sensiz çöken akþamla.
Sen bana bir ümit ver, sâdece tek bir damla,
Ben sel olup vuslata akmasýný bilirim…
Yola bakar dururum, sol yanýmda acýyla,
Baðlanmýþým sevdâna bahtýmýn kýskacýyla.
Sen bana he der gibi bir baksan göz ucuyla,
Ben sevdanýn burcuna çýkmasýný bilirim…
Sen de gönlüm misâli hasretle yaslý olsan,
Hayâlini kurduðum güzelin aslý olsan.
Canýný aþýðýna adayan Aslý olsan,
Ben beni Kerem gibi yakmasýný bilirim…
Ruhuma iþlediðim, çiçek çiçek dalýmsýn,
Tatmayý düþlediðim, petek petek balýmsýn.
Ben divâne bülbülüm, sen de nazlý gülümsün,
Ben sana nice diller dökmesini bilirim…
Bil ki derdim Mecnun’un derdinden daha âlâ,
Lakin Leyla misali kaçarsýn benden hâlâ.
Görür derler gönülden seveni Hak Teâlâ,
Ben niyazla boynumu bükmesini bilirim…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.