DOKUZ SEKİZ ÖLÇÜ
Kar geldi önce
caddeler ýssýzlaþtý
kaldýrýmlar buz kesti...
Nehir dondu...
sonra kelimeler de dondu
hiç konuþmadýk...
Tüm aðýr aþklarýmý
ve dokuz sekizlik aðlamalarýmý
sýfýrýn altýnda,
yakan soðukta
ve o þehirde
yaþadým ben,
sen hiç dokuz sekizlik aðladýn mý?
Hiç konuþmadýk...
Biz...
baþka aþklarýn arta kalanýydýk...
Kýlýçoðlu sinemasýnýn arkasýnda
adalarda...
sarmaþ dolaþ,
her tonu ile rengarenk beyaz içinde
bir baþýmýza
geceyi çalan
en azýlý hýrsýzlardýk...
Üstüne konan býçak gibi
ayak izlerimizle haykýrdýk
kefene...
bizi birbirimize vurmuþlar...
Hiç konuþmadýk...
Üstelik hava da soðuk...
Adýmlarýmýz ürkek
yüzlerimiz maskeli...
Hiç söylenmedi...
Seni seviyorum cümleleri...
Çünkü biz...
Baþka aþklardan bakiyeydik
umutsuzca seviþirdik...
Ýlk masumiyeti vardý hep öpüþmelerimizde..
Birbirimizin bakiresiydik...
Beyazlar içinde
günahkar bir film afiþiydik...
Ne yazýk
oynayan bizler deðildik...
Hiç konuþmadýk...
Düþünce gecenin koynuna ayrýlýk
küçük oyunlar oynardýk...
Küçük çocuklar gibi...
Annen çaðýrmazdý...
Bilirdim...
Hiç konuþmadýk...
Birden telefon çalardý.
Seni çalardý...
Giyerken ayakkabýlarýmýzý
el yordamý ile toplardýn saçlarýný
neden acele ettiðimizi
hiç konuþmazdýk...
Otobüs duraklarýnda...
Soluk soluða bakardýk
giden otobüslerin ardýndan...
Ne geri dönebilirdik...
Ne gidesimiz olurdu...
Gelen hiç bir otobüsü beðenmezdik...
Þehrin seni götüren her duraðýnda...
Saatlerce beklerdik
ne kolay yalan söylerdik...
ne söylesek hemen inanýrdýk...
Birlikte olamadýðýmýz her yerde...
Aslýnda evsizdik....
Hiç konuþmadýk...
Tüm cevaplarým kalmýþ sende
bu artýk aþka dair...
Önce buzlar çözüldü...
Sonra þehrin
kokusu yükseldi nehirden...
Cemre düþtü,
bahar geldi,
caddelerde paytak paytak yürüyen çocuklar...
Aþk neden bitti....
Hiç konuþmadýk....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.