umudu çağırın gelsin
Bak iþte bahar diyordun ya
Alabildiðine yeþile çalýyor mevsim
Deniz daha bir mavi ve güneþi içinde barýndýrýyor kendini
Eðer kelebek gibi özgürce insan
Yaþamak öyle güzel
Unutma…
Aðlayanlarda var bu havalarda
Onlarýn da derdi dert
En az senin ki kadar illet
Birde Çayý güneþte demleyenler var
hayat onlar için güzel
Umudu cebinde sahilde adým atanlarda var
Yazmakla bitmeyen anýlarýyla birlikte
Sen hangisi olmak isterdin
Acýlara tutunmak kolay yeter ki sen iste
Asýl olan her mevsim bir çýnar olmak
Önce…
Güne kardeþ olarak baþlamak
Sevdalarýnda hamur yoðurmak
Göz yasýna bile dem vurmak
Kuþlarýn dilinde konuþmak
Sen hangi baharda olmalýydýn arkadaþ
Düþün…
Ya nisandan eylüle gelip gecen
Ya da dört mevsim bir dost bekleyen
Ya…
Güneþi bulutlarýn ardýnda da aramakla nefes tüketen
Ya da…
Yýldýzlarý gökyüzüne yerleþtiren
Hiç olmadý Ay ýþýðýný renk veren
Sen…
Öyle afili sözlerle yaþamaktan vazgeçip
Sýradanlýðýna türküler söyleyeceksin
Siyahý beyazdan ayýrt etmeden
Renklerin cümbüþünde eðleneceksin
Ölümü bile seveceksin yeni bir can daha doðuyorsa
Gözünden dökülenleri bir fidanýn köküne býrakýp
Gülüþünü bir kardelen çiçeðine göstereceksin
Bir acayip olacaksýn sonrasýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.