Seni cennetlerden topluyordum Zümrüdün salkým salkým olduðu gün Ve yýldýzlar gülümsüyordu ilk defa Kýsýk seslerle kýkýrdýyorduk birbirimize Aþký canýmýz çektiðince bulmak soframýzda Onurlandýrýyordu elbette bizi Sonra sen bir þarký mýrýldanýyordun O kadifeden güzel iç gýdýklayýcý sesinle Seninle sarhoþ olmaktý bu Kafayý bulup bulup dans etmekti Gözlerinin içinde kaybolurken sabaha dek Tenimiz birbirine deðdiðince aþktýk Öyle kalmalýydýk Elimizden geldiðince ... Birbirimize susayýp Yudum yudum içiyorken Ellerimizi havada birleþtirip Birbirimizin gözlerine bakarken Oynaþan tanrýlarý görür gibi olurduk ya hani Ýþte en mesut kareydi o an senden baþka Seni o an sevmeliyim diye düþünüyordum Seni o an sevdim O an aþktým Yýldýzlar hýçkýrýyordu gözyaþlarýyla
Sosyal Medyada Paylaşın:
SdkPyrz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.