Köyümü Özledim

Kuzular melerdi köyümde
Gece gündüz demezdi
Aðaçlarýnda yapraklarýn hýþýrtýsý
Devamlý þarký söyler
Kuþlar bu þarkýya eþlik ederdi.

Karýn kalkmasýný sabýrsýzlýkla bekleyen
Çiçekler açardý köyümde
Sabah karanlýðýnda tarlaya giderdik
Topraðý okþardýk
Þakalaþýr, coþardýk çapalar ellerimizde.

Yorulurdu bedenimiz, gönlümüz dinçti
Saçta ekmek yapardý annem, tereyaðýyla yerdik
Sütler saðýlýrdý köyümde
Ilýk ýlýk,
Kaynatmadan içerdik.

Masallarýmýz vardý her akþam
Canlanýrdý ninelerimizin dilinde
Her gece damlara çýkardý
Gönlüm binlerce defa uðrunda ölürdü
Ýlk aþkým vardý köyümde.

Þimdi köyüm benim içimde
Ben gurbette çýrpýnýr dururum
Yaðmur yaðar ya ýslak ýslak
Gözlerimi kapar kapamaz
Çamurlu yollarýnda yürüyen kendimi bulurum.

Turgut Uzdu

(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: