Karanlýðýn kokusu dolu bir ibrik Bir namaz boyunca huzurunu tebrik Gecede güneþ, iþte bir alem yitik: Kayalardan kopan küçücük bir taþ Ruhun ucunda beden, incecik bir ataþ. Kazmalarca seslenir þu büyük daðlar Gönlüm gönlüne, gönlüme kimler aðlar ’Kaybolmuþ Deniz’’de küçük yakamozlar Yanýp da sönen kibrit, kalan eczasý Rahmetlerle süslü cenaze arabasý. Boðulmuþ gözyaþlarýyla aðlar güller Fasit daire, dünler hep geriye döner, Yakýlsýn tekrar dikilen elbiseler. Ýþte arzu, iþte istek, iþte sen Ýþte doðum, iþte hayat, sen ölen. Daðlar taþlar inleyip yaþasýn bu aný Durmasýn damarlarda bu demin kaný Rahmetsiz býrakma O’nu, hem vataný: Hakim’im sensin, Kadir’sin, sensin Nur Ne olur gelene rahmetinden otaðlar kur.
Turgut Uzdu
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.