EylülGökdemir
AĞAÇLAR AYAKTA ÖLÜR
EylülGökdemir

AĞAÇLAR AYAKTA ÖLÜR


AĞAÇLAR AYAKTA ÖLÜR

Diz çökmeyi hiç öğretemediler bana
Nedendir bilemem
Çınar gölgesi kadar serin
Ay ışığı kadar derindi bildiklerim
Bazen omuzlarım çöktü ağırlığından
Bazen de bir gül fidanı kadar kırılgan

Ne eyvallah dedim, çıkarım için gelene
Ne de korkup çektim elimi
Yılan çukuru olsa bile
Ağacın kurdu içinden olurmuş
Bunu herkes bile
İçten içe kemirirmiş ya insanı
Ondan demişler
"Ağaçlar ayakta ölür" diye

Eylül GÖKDEMİR/Asimaral... 21 Şubat 2011

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.