Ýçimde bir yangýn var sönmeyi bilmez Gittiðin günden beri dumanlý Belki yaþadýðým bir rüya Belki de Hasretine vurgun bir sevda. Baþýmý yastýða her koyuþumda Aklýma nefesin gelir Heyecanla gelmiþ derim, gönlüm ümitlenir Yokluðun dikilir karþýma Hayat tükenir. Kandýrýrým kendimi güneþin doðuþuyla Bir deli neþe bürür dýþýmý Her þeye güler bu sensiz dudaklar Oysa içimde bir baþka ben var En kuytu köþede oturup sessizce aðlar. Aslýnda göründüðüm gibi deðilimdir Kalabalýða karýþýr Evin içinde döner dururum Gittiðin günden beri inan Sensizlikle boðuþurum. Dedim ya bir ateþ yaktýn ki giderken Ne yapsam sönmeyi bilmez Çaresiz kaldý gözyaþlarým Atarým hatýralarý bir kenara Oturur bir köþede gözyaþlarýma aðlarým.
Turgut Uzdu
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.