İNCEDEN İNCE

Bir hayli düþündüm inceden ince
……………Yunus rüyalarýma girince
…………………Dedim ki kendi kendime
…………………………………Ben kimim?
Atýmý kýrbaçlayýp
Koþturdum erenlerin peþi sýra
Zeytin dalý attým sokaklara
Güller çiçekler yolladým gönüllere
Düþtüm yaban ellere
……………………Ateþe ýrmaða baktým
…………………………..Meþaleler yaktým
……………………………..Ve su gibi aktým
…………………………….Okyanuslara doðru
Coþtum coþtum coþtum
Daðlarý bayýrlarý aþtým
Delice…
…………………………….Aslýnda ben
…………………………..Ölülere kefen
Deliler için dokunmuþ bir kumaþým
Sevgi
………Þefkat
……………..Hoþ gürüdür
……………………. Benim,
………………………...Ekmeðim aþým
Yerlerde sürünür baþým
Ben, yetimlere yoldaþ
Kimsesizlere gardaþým
…………………..Ben;
…………………..Rahmetli babam gibi,
………………….Öz yurdunda
………………….Yurtsuz Yuvasýz kalanlara
…………………. Aðlamýþým, senelerdir.
Yine,
Bir hayli düþündüm inceden ince
Ýþin aslýna gelince
Alným açýk yüzüm pak
Ve sonum toprak olacak

Ahmet Ayaz


Sosyal Medyada Paylaşın: