DOĞDUĞUM GÜNDENBERİ
Kimi kol bacak kýrýk bekliyorken sabahý,
Ölümle savaþ eder göklere çýkar ahý.
Kimi fahiþelerle artýrýrken günahý,
Tuhafýma gidiyor züppelerin hüneri;
Hep düþünüp dururum doðduðum gündenberi.
Kimi çýlðýnlýk edip eðlenceye bel baðlar,
Kimi ekmek derdinde aðasýna el baðlar.
Hasta ilaç alamaz gözlerinden kan aðlar,
Çoktan erimiþ bitmiþ bir kemikle bir deri;
Yüreðime dert olur doðduðum gündenberi.
Muhannetin zinciri boynumuza dolanýr,
Baþ tutmayan yaralar günden güne sulanýr.
Bazen caným sýkýlýr, bazen midem bulanýr.
Atar tutar dururum,bir ileri,bir geri;
Ömrüm böyle geçiyor doðduðum gündenberi.
Yan devirip yatýyor sanki armut getirdi,
Malý, mülkü, herþeyi, kendine Allah verdi.
Adaletse böyle bir adaleti kim gördü?
Ýnanýr mý buna hiç sokaktaki serseri,
Dengeli dünya dedim doðduðum gündenberi.
Kýskançlýk filizlenmiþ uzayarak boy atar,
Zamanýn hakemleri doðruya yalan katar.
Batacaksa bir millet, iþte böylece batar;
Dalkavuklar, dümbükler, orospunun rehberi,
Beynimi karýþtýrýr doðduðum gündenberi.
Her gün bir güneþ doðar gavatlarýn baþýna,
Bazý soytarýlar da gavatlara âþina.
Artýk son bulsun diye yazýn mezar taþýma;
Raðbet görmemelidir sahtekârýn zaferi,
Silahsýz savaþ ettim doðduðum gündenberi.
Ayaz’ým memlekette alným açýk yüzüm ak,
Dansözler ülkesinde her bir baþka þakþak.
Neler oluyor hele, arkana dön de bir bak;
Bayrak açmýþ gidiyor, boyacýnýn baþ eri,
Enayiler alkýþlar, doðduðum gündenberi.
Ahmet Ayaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.