(savunma)
Gecenin karanlýðý yýrtýldý bir neþter darbesiyle
Ötenaziye yatýrýlmýþken bedenler
Üstünkörü yaþanmýþ hayatlar birikiyordu avuçlarda
Ve avuçlar kanýyordu harýl harýl…
Aynalara düþtü feri sönmüþ güneþler
Dirhem dirhem sýzarken çatlaklardan hýnçlar
Kýrýk canlar üstüne inþaa edilmiþ bu sahnenin
Bir ayaðý çukurda bir ayaðý araftaydý
Ve tanrý gözlerini kapadý;
Býçaklar keskin, sözler paslý
Köküne kadar kazýnsa dünler
Þah damarý kanayacak tenlerin,
Üstün körü edilse yeminler
Fay hatlarý kýrýlacak dualarýn
Kýrk yamalý bedenler kevgir misali
Ha yýkýldý ha yýkýlacak her kare
Mat olmanýn arifesinde her hayat
Film þeritleri koptu…
Tenleri kemiklerinden ayrýlmýþ ruhlar varken elde
Basireti baðlýydý meleklerin
Ve tanrý sözlerini sustu;
Oluk oluk kin kusuyor gözler
Býçaklar keskin, sözler paslý
Her þehir vebal yükü
Sayfalar silik, mürekkep daðýnýk
Teðelleri de atýktý yamalarýn
Dikiþleri de patladý yaralarýn
Her hayat arifesinde mat olmanýn
Ateþleri harladý cehennem çukurlarýnýn
Battý balýk yan gider hesabý,
Zembereði boþalmýþtý artýk ruhlarýn
Ve tanrý saðýr oldu;
Hükmü verilmiþ kavimler gibi,
Ram olundu kýrýk kalemlere.
Yarýnlar gebeyken cehennem arifelerine
Ekilmiþ kinler yeþeriyordu