Bu bilinmez muamma, bu bilinmez bir esrar,
Belemem ki nedendir sende sürgüne ýsrar?
Hüküm kesinleþir de verilirse son karar,
Bil ki gidenler daha geri gelmiyor gülüm.
Zamansýz koparýldý tomurcuklar dalýndan,
Hicran yaþlarý akar yanaðýnýn alýndan,
Demek ayrýlýk çýktý ikimizin falýndan,
Tuttuðumuz þarkýlar artýk çalmýyor gülüm.
Boþa koydum dolmuyor, dolu ise almýyor,
Gece gündüz düþündüm, hiçbir türlü olmuyor,
Gönderdiðin al güller hâlâ canlý solmuyor,
Hikmetini sýrrýný kimse bilmiyor gülüm?
Yakamozlar kýskanýr göle düþünce resmin,
Heyecaným artýyor bir yerde duysam ismin,
Bilemem ki kim sarar bana yasaklý cismin?
Hafýzama sýðmýyor, aklým almýyor gülüm,
Rüyalarda görürüm iki yabancý gibi,
Seni giden bir yolcu beni de hancý gibi,
Vedalaþmak öyle zor, onulmaz sancý gibi,
Dilim git diyor ama gönlüm salmýyor gülüm.
Sorma artýk Yoksul’u býrak kendi haline,
Madem hasret býraktýn onu mah cemaline,
Oysa razý olmuþtum bu aþkýn vebaline,
Anladým ki ay yüzlü sensiz olmuyor gülüm?
06.07.2009
Fikret CENGÝZ (YOKSUL)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.