BENİ

Ey sevgili! Anlatamam bilmez misin ki dûçarým,
Dizelere sor söylesin, anlatýr her satýr beni.
Endamýna hayran oldum, cemaline giriftarým,
Býrak aþkýn deryasýna ummanlara batýr beni.

Divane âþýklar gibi dolup dolup taþýyorum,
Yokluðunla derbederim, sanma mutlu yaþýyorum,
Kuþtüyünden yorgan döþek diken oldu þaþýyorum,
Ne olursun insaf eyle, dizlerinde yatýr beni.

Kaf daðýnýn arkasýnda gül bahçemiz olacaktý,
Gam ve keder yok olurken gönül huzur bulacaktý,
Fal tutulan tüm þarkýlar bizim için çalacaktý,
Naðmelerin eþliðinde uzaklara götür beni.

Didenden akan yaþlarý toplayýp sardým mendile,
Katlandým cevri cefana razý oldum bile bile,
Onulmaz bir derde düþtüm derman aramam nafile,
Varlýðýna hasret kaldým hayalin yaþatýr beni.

Fikret CENGÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın: