DERİNLİĞİN BOĞUYOR

Bir dað olsam, esip gecelerini zaptederdim.
gülleri derip yüreyine gonca gonca yol ederdim.
gam kuþumu ömür kafesime, altýn kaplý ev eylerdim.
gelemezdim ya kapýna, hayal gözlü bir bakýþa kul eylerdim.

zamansýzlýk, hýzla kanýma karýþan bir zehirdi.
En büyük saltanatlarýmý dize getirdi.
Gel derdim gelmezdi, git derdim gitmezdi.
Ýçimi pis bir kurt gibi, yedi bitirdi.

Tahtýný okyanusun dibine kurar deli gönül.
Tacýný ayak altý eder deli gönül.
Yoklarý, varlýða tercih eder deli gönül.
Gönlünü elleriyle söküverir , deli gönül.

Ruhu bedenden çýkmak istemez, aþk’ý virane.
her ilmeyi emekle ören, diller bahane.
Ahlarý hiçe sayýp koca bir cesaretle,
hürriyetini gümüþlerde sunan gönül avare.

kenetli kollarý, ateþi kor.
Umuruna almaz sevdayý, zindanlara kor.
gelmezse bir selamý, saniyeler zor.
yokluðu eceldir, her nefesi cehennemi üþütüyor...

hayal alemi
Sosyal Medyada Paylaşın: