Bir ýþýk hüzmesi, yansýr þule-i nurdan. Aydýnlanýr ufuklar, þavkýnla sonsuza dek. Halka halka geniþler, bir haleki billurdan. Karanlýðýn dokusu, çözülür ilmek ilmek.
Sevgin ile yýrtarak, firakýn perdesini, Ne büyük mutluluktur, visalinle sevinmek. Bekler hep hasret ile, kainat cemresini. Kirden pastan arýnýr, seni taþýyan yürek.
Coþkun Arslan Sosyal Medyada Paylaşın:
CoskunArslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.