Ve
Yok Bizde…
Yetimin hakkýný yiyen yiyene,
Üzümün baðýný soran yok bizde…
Aðzýna geleni diyen diyene,
Söylediði sözde duran yok bizde…
Kimi garip halký yolma derdinde,
Kimi kolayca baþ olma derdinde.
Kimi beleþ ikbal bulma derdinde,
Ýnsanca hayaller kuran yok bizde…
Hak-hukuk farazi, adalet lafta,
Boðar düzenbazlar hakký hilafta.
Ya tutulmaz, ya da kurtulur afta,
Zalimin boynunu buran yok bizde…
Kemler servetine servet katsa da,
Emin sanýlandan çýkmaz ses-sada.
Arsýzlýk-hýrsýzlýk göze batsa da,
Çýplak hakikati gören yok bizde…
Usul-erkan mafiþ, her yer toz-duman,
Fýrsat kollar þerden menfaat uman.
Yetmiyor elbette merhem-pansuman,
Çýbanlara neþter vuran yok bizde…
Hani bunun bir de ötesi vardý,
Nâr-ý cehennemi sevap savardý.
Gelmiyor vebalin arkasý-ardý,
Ýmtihana kafa yoran yok bizde…
Böyle mi bilmem ki eskiden beri,
“Kader mi” garibin derdi-kederi.
Sanki kulluk yolu, edep rehberi,
Allahýn kelamý, Kuran yok bizde…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.