Yarýna taþýnmayan anýlar,
Bir gün gelir unutulur.
Yaþanýlanlar bir köpük gibi,
Hayatýn yüzeyinde kalýr.
Her gece gördüðün düþler,
Kurduðun büyük hayaller,
Ýyi, kötü tüm yaþanan þeyler,
Ezbere yaþanan hayatýndan
Bir paragraf gibi silinip gider.
Bazýlarý belki önemsizdir,
Unutulur…
Bazýlarý ise; bir þarabnel gibidir.
Sen unutmak istedikçe, an be an,
Yüzünde patlar durur…
Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.