Ýçimi ürpertir hüzün
Rüyalardan kaçarým
Nefret kusarým geceye
Gökyüzü baþýmý döndürür
Ýntizara baþlarým
Nasibini bekleyen ruhumla
Gözyaþlarým billurdan aþka boþalan
Çünkü melâlim hüzün’e hüzünlenir
Acý keder mevsimlerle depreþirdi
Hüzün gösteriþli arzulara güzelliðini saklarken
Mâverâdan süzülür güzelliði avucuma
Lâkin payýma düþen þarabýn tadý tuzu yok
Baðýmlý bir hastalýðýn þubat akþamýnda
Füsunkâr naðmeleri çaðýrýyorum
Hüzün’üm adýna biat’dayým ayýþýðýna
Eziliþin yakarýþýn figaný bu korku salar içime
Ey hüzünüm!
Tahrik gücü tahribata uðramýþ adammýyým!
Hüzün boynunun vebâli mahsun gem vurulmuþ hayvanmý!
__Hani demiþtm ya
Ey gececil ruh!
Ey hayvancýl yaným!
Ey en puslu!
Ey en fâni!
Ey hicretim!
Baþladýðý biteceði yere
Kutsayýn ve gömün hüzün’ümü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.