MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KÖYLÜM
nesimsek

KÖYLÜM


Köylüm
Sarardý baþaklar, tohuma durdu,
Hasat zamanýydý, çalýþtý köylüm.
Güz gelecek diye hayaller kurdu,
Oðlan, kýz everdi çalýþtý köylüm…

Geçen güz sonunda sürdü topraðý,
Aktardý tohuma kattý topraðý,
Çocuk sever gibi öptü topraðý,
Týrnaðýyla kazdý topraðý köylüm.

Bekledi ki kýþýn bolca kar yaðsýn,
Ektiði ekinin üstün kaplasýn,
Eriyen karlarla yangýný sönsün,
Yaðmurlara ümit baðladý köylüm.

Kurak mý geçecek bahar bu sene,
Taþýma su can vermez deðirmene,
Yaz nasýl geçecek, kýzgýn güneþle,
Yanýk baðrý yandý kuraktan köylüm.

Kendisi tarlada, haným bahçede,
Mahsulü kaldýrýr alýn teriyle,
Ambara doldurur son bir gayretle,
Satacak arpayý buðdayý köylüm.

Bir yandan da hayvancýlýk yaparak,
Sütten yoðurt, peynir, yað çýkararak,
Yün çoraplar giyer, koyun kýrkarak,
Yataðý yorganý yün eder köylüm…

Kendi buðdayýndan yapar ununu,
Billur pýnarlardan içer suyunu,
Kucaða aldý mý tosu, torunu,
Sevinçten yanýna varýlmaz köylüm.

Ýdareler etti cýlýz lambayla,
Tanýþmadý henüz haram lokmayla,
Tarlalarda elle mahsul yolmayla
Ömrünü bitirdi, orakla köylüm…

Traktör çýkýnca, attý kaðnýyý,
Baþýnda topladý onca aðrýyý,
Mazot zamlandýkça etti çaðrýyý,
Halinden kimseler bilmedi köylüm.

Çorbalar içerdi tahta kaþýkla,
Oyunlar oynardý tahta kaþýkla,
Bulgur pilavýný tahta kaþýkla,
Ayraný olmadan yemezdi köylüm.

Doðal ürünlerle doðal yaþadý,
Haksýzlýk, hýrs, tamah hepsin boþadý,
Teknoloji geldi baþýn kaþýdý,
Bir yýlda çift mahsul kaldýrdý köylüm.

Cigarayý tütün sarar içerdi,
Giydiði kasketi sekiz köþeydi,
Sobada yaktýðý kuru meþeydi,
Kömürle sonradan tanýþtý köylüm.

Kehribar tesbihi aline alýp,
Köy odalarýnda hatýrý sayýp,
Ýnsanlýk þehirde olsa da kayýp,
Ýnsaný insanca tanýdý köylüm.

Düðünde bayramda köy meydanýnda,
Toplanarak hepsi, ayný zamanda,
Sin-sin ateþiyle tutuþan kanda,
Oyunlar oynayýp eðlendi köylüm.

Daðlarda geçirdi ömrünün çoðun,
Sadece yaz deðil, kýþýnda yoðun,
Ayþe’ler, Fatma’lar yapacak doðum,
Kasabaya zorla yetiþti köylüm.

Köylünün derdine el atar her kim,
Çare üretemez, öyle her hekim,
Uzaklar yakýna olduysa hakim,
Çareyi kendinde bulacak köylüm…

Ýnattan vazgeçti, bitti cahillik,
Anladý ki okumamak gafillik,
Oðlundan kýzýndan kaçsýn sefillik,
Okudukça gözleri ýþýdý köylüm…

12.08.2007
Necati ÞÝMÞEK
Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.