Bir fýrtýnaya tutulmaya az kaldý sanki
nereye savurur ruhumu bataklýðamý
yoksa çiçek bahçelerinemi
ahhh bu ömür böyle ne kadar sürer
nerde ne zaman yaðar o ruhumu yýkayacak yaðmurlar
beklemekten usandým
yaðan her damla beni temizlermi
yada bu kana bulanmýþ dünyayý
nerde o bebek masumluðu hasretini çektiðim
doðarken aðlayarak doðuyoruz
ölürkende aðlayarak ölsek temizlenirmi ruhumuz
þu rezil dünyanýn kirlerinden
dikenli çalýlar sarmýþ dört yanýmý
nereye dönsem dikenler batýyor
kanayan etim olsa dert deðil yaralar iyileþir
ama kanayan yüreðe merhem sürülürmü kapanýrmý yaralarým
Kuyuya atýlan Yusuf um sabrederek bekleyen
tevekkülle yaradanýna sýðýnan..
bazen neþe taþar ruhumdan etrafýmý aydýnlatan
çiçekler saçarým etrafa gülümseyerek
deliyimdir bazen umursamam kimseyi,yada þýmarýk bir çocuk
bazen kararýr ruhum susarým sessizliðimde boðulurum
bazen isyan nefret taþar kin kusarým ateþ pürkürürüm
haykýrmak isterim çýðlýklarýmý içimde boðarým
sorularýma haykýrýþlarýma kimse ses vermez
suçlu aradýkça kara bir delik yutar beni
bedenimin ruhumun caný azalýr halsiz düþer
boþa nefesimi tüketmiþim konuþmaya takatým kalmadý
yýllarca umut ýþýðýna doðru yol alan yüreðim
artýk periþan yorgun huzur arýyor
hasretiyle yandýðý daðlara kavuþmayý bekliyor
Yusuf atýldýðý zindandan kuyudan da kurtulmuþ
bu fani dünyadan iki yüzlü insanlardan
sýrtýmdaki hançerden biliyorumki toprak olduðum gün
yaradanýma kavuþtuðum gün bende kurtulurum
eyy baþý dumanlý yüce daðlar özlem biter
ruhumdaki fýrtýnalarda diner bir gün
bundan sonra zamaným boþa geçmemeli
tüm haykýrýþlarým yakarýþlarým
huzurla O na kavuþmak için olmalý
gözyaþlarýmla ruhumu yýkamalýyým arýnmalýyým
sadece O na sýðýnmalýyým..
yolun sonu görünüyor koþmalýyým son gayretimle
O na koþmalýyým
O ndan baþkasý boþ bu yalan dünya bomboþ..
DAÐÇÝÇEÐÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.