senli yaþamýn en güzel yaný, küçük ayrýntýlarda yaþamaktý seni. gülünce kýsýlan gözlerin, meraklanýnca fal taþý gibi açýlýrdý. sinirlenince kaþlarýn çatýlr, dudaklarýn saða çekilirdi. üzülünce mendil gibi buruþurdu yüzün. birazcýk sýnýrý aþsan kocaman gülümserdin. küçük ayrýntýlarda yaþamak seni, zenginliðin en güzeliydi. þimdi gittin... ve ben fakirim artýk, benden giden ben, dön geri hemen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
seyide cinaloğlu doyran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.