BİLMEZ İDİM (Gülce Buluşma)

BÝLMEZ ÝDÝM (Gülce Buluþma)

Bilmez idim,
Milk-i bekadan
Kimdir beni bu dünyaya indiren?
Bilmez idim,
Bir zamanlar hiç iken,
Kimdir beni,
Bir damlacýk suya bindiren?
Öðrendim ki;
Gönülde coþarmýþ, umman’ý derya,
Yakýp kor eylermiþ suzaným beni!
Derdime dert katan sevdalar var ya!
Periþan edermiþ üryaným beni!
Bilmez idim,
Varlýk nedir?
Birlik nedir?
Ben kimim (!)
Öðrendim ki;
Yaðmur benim!
Dolu benim!
Kar benim.
Bazan âþýk, bazan maþuk, yar benim!
Bilmez idim,
Ar namus þiþesin vurup kýrýnca,
Hicranýn çilesi gönlü sarýnca,
El açýp huzurda divan durunca!
Açarmýþ gönülde irfaným benim.
Bilmez idim, öðrendim.
Vahdet nedir?
Tevhit nedir?
Hû nedir?
Dertleri dert edindim,
Anladým ki;
Libasým yok imiþ, örte üryaným,
Geceye gündüze þimdi hayraným!
Testimi mahvetti kýrdý ummaným.
Halimi bilmedi yaraným benim.
Öðrendim ki;
Yerlere göklere,
Arþa sýðmayan!
Sýðarmýþ mümin kul’un kalbine!
Anladým ki;
Damlalar birikir göle dönermiþ,
Ýnsanlýk bir damla sudan ürermiþ,
Öðrensinler diye akýl dil vermiþ,
Varlýðýn sahibi Sultaným benim.

Ali Gözütok
10.02.2011 5/35

Sosyal Medyada Paylaşın: