AŞKA MÜPTELÂYIM
AÞKA MÜPTELÂYIM
Fýrtýna tufan bora, açýk denizde çýkar,
Yükselir dev dalgalar, kudurur köpük kusar!
Soluyunca nazlý yâr, nefesi yürek yakar,
Ýþte bundandýr benim, gam, keder, ah-u zarým.
Þikâyetim olmaz ki, aþk’ýn yakan narýndan,
Gülünce güller açar, gül yanaðýn nurundan,
Efkâr basar gönlüme, ayrýlýnca yârimden!
Görmek için gezinir, aynalarda nazarým.
Ben aþka müptelâyým, yaktý kül etti beni,
Kement attý baðladý, tuttu kul etti beni,
Paha biçilmez idim, sahte pul etti beni,
Bendeki bu ayýbý, örter kendi mezarým.
Ali GÖZÜTOK
07.02. 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.