MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

sevgiyi söylemek anlamsız kalıyor
sarı yapraklar

sevgiyi söylemek anlamsız kalıyor






Hangi piyano tuþlarýný tutabilir ki
Bu eþsiz melodinin sesine
Notalarý seni yazýyor…



Fotoðraf olsan görünce
Aðaç olsan köklerini toplarsýn gövdene
Gelirsin.
Bulut olsan küme küme yaðarsýn
Ne kucaðým
Ne gözümün ummaný doyar
Ne elim
Ne avcum
Lime lime dökülmeden
Her damlanla…



Bir dudak izi payým.
Hiç, apansýz tutuþun oldu mu ki elimi?
Ya da göðsünün kokusunu alan nefesimin
Deðmediði burnuma
Hiç oldu mu ki!...



Ben sesinin susuþlarýna öldürürken Ankalarý
Ölü bilirken;
Gözlerimden bu kadar çok havalanabileceklerini
Nasýl bilebilirdim
Uçmaktan habersiz…



Bütün küpler patlýyor ayný anda
Kýrýklarýyla sulara boðuluyor gece
Kendimde hissedip seni
Göremedikçe.
Anla!
Bebekler aðlamadan susmaz ki!...


Bu sesle
Tüm gökyüzü
Tüm evler kimsesiz
Tüm pencereler öksüz ve yetim bakýyor
Hepsi de bana bakýyor!
Yakýyor canýmý bu fotoðraf yaþam
Ve gerçeði ýslak olan gözyaþlarým
Akýyor…



Tüm kâðýtlarý aðaçlara astým
Geceyi aydýnlatmadý beyaz olsa da tül ve perde
Birkaç ölgün ýþýk da
Yazdýrmak istemedi milyonlarca kilometre uzaktaki güneþleri…



Bir hayal iþte
Duvardan geçiveren
Bir de tutabilsem
Þöyle “sar!” desem kollarýma
-Sar kýyýsýndan köþesinden
-Tadý gelsin dudak çevresinin!…
Gözleri bana bakýyor mu
Gözleri
En deðerli varlýðý bedenimin
Onu almamýþsam üzerime
Takmamýþsam çehreme
Yaþadým mý derim?
Bana “ben” mi derim!...



Bir güvercin uçar bazen
Tutmaya bakamam
Çýrpýntýsýnda gýdýklanýr diz kapaklarým
Sanki yuvalarýný özlemiþler gibi
Sanki döne döne konmak isterlermiþ gibi ellerime…



Ben hiç yüzümü
Dað yoncalarýnda gezdirmedim
Ne yeþerdiler yanaklarýmda
Ne de yanaklarýmdakine çið dedim
Omzunda erdim yeþilin topraða yaþam rengine
Varsýn
Ömrümce olsun
Boyun borcu anlýma, tenin…



Susulu bir zaman
Zamanlar bekliyor iþte yeniden akmaya
Yok!
Çözüm yok
Mümkünü yok!
Öpmeden olmaz yâri…



Gözlerinde kirpikleri buldu mu birbirini
Sözde uyurken yüzü
Ben onu tilki uykusu süsünde
Gözümle sevdim
Sevmenin dile gelmeyen resimlerinin biri de buydu iþte
Onu karanlýðýnda bile görebildiðim…



Kimse üþümesin diye
Alevin dalgalarýnda gizlenir yorgunluðun
Bir o yana, bir bu yana dolanan sevdiðim…



Ah sevdiðim
Senin neyine kýyabilirim?
Ne ellerine çizikleri, yaralarýyla
Ne rüzgârlara karþý kol kola girmiþ saçlarýna
Ne koruyan, kollayan düþüncelerine ýsýndýðýn hýrkan, atkýnla
Ne düðümlü ayakkabýlarýnýn baðcýðýna…


Ve haklý mücadelenin
Gözlere
Ve yüzlere
Ve zihinlere “Artýk yeter!” sesini nasýl duymayabilirim?



Paha biçilemez insan sesine
Ýnsanca yaþamayý dünyaya haykýrmak isteyenlere
Nasýl kör bakabilirim…



Sözün ardýndaki karanlýkta beslenirken acý
Kaç kiþi tutabilir ýþýðý
Bütün kelimeler yolunda yoldaþýn
Türküler gönüldaþýn
Senin gibi…



Ki ancak durulduðu gibi nehrin bahardan yaza
Ya da rüzgârlarýn bahara esmesi gibi
Öyle bir iç çekiþiydi ki gönlümün
Duymaya
Görmeye
Koklamaya…


Zamana birlikte el sallamak istediðim…
Sevdiðim..










10.02.2011








Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.