MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

sevmek hâlâ beyaz
sarı yapraklar

sevmek hâlâ beyaz







/ Sen beni her güne yeniden doðururken
Söyle
Ben hangi gün öleyim
Anne… /





Demirin çapak attýðý zamanlardan körpe bebeklerine gözlerin
Mor rengin donmuþ parmaklarda yaþý iki el ettiði
Yüzülmüþ acýsýna tentürdiyot basan
Kaç tabaný delik ayakkabý saymayý görebildik ki!...



Üþümeye dursa da, ýslak dememek vardý üste baþa
Cepler sýrrýný saklardý yokluðun
Sorsalar da toktu
Nasýlsa þahidi yoktu boðazdan geçmeyen ekmeðin…



Selamdan fazlasýydý dostluk
En çok dile gelmeyenlerde konuþulurdu
Bir omuz sohbette dönerdi dünya
Düþük olsa da umut, umuttu…



Simit yiyebilmeyi sevmek de güzeldi
Bir hýrka, bir kaskete yollarý bir bilmek de
Beklenmek de güzeldi yalnýzlýðýn kolunda
Sevmek de, sarýnmýþ bir ýslýðýn yankýsýnda…



Yüzlerin çýplaklýðýndaydýk.
Oysa kat kat
Ne çok ’insan’dýk!...





-Ver elini, desem
Bir ten mi görünür gözünde
Bedene bürünen binlerce yüzden;


Yoksa
Bir ben mi,
Susan omuzlarýndan yükselip yanaðýna sevgi deðiren…



Kaç kiþi kaldýk!
Hadi söyle söyleyebilirsen…




/ Anne,
Güne sensiz doðamam anne… /







ezgi ç.
04.12.2010










Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.