sokakta oynayan çocuk sendin
Ne kadar sabredersen o kadar umut ediyorsun
Bir o kadarda inanýyorsun önündeki þeylere
Zaman aracý oluyor sadece aldandýklarýný görmene
Sevdam oluyor seviniyorsun soluksuzca
Hasretlere sürüyorsun yüzünü bir köþede
Gözlerinden akanlar yaþ deðil inandýklarýn
Ýnandýklarýn aldandýklarýna dönüþüyor
Bu sokakta oynayan çocuk sendin
Deðiþiyorsun!
…
Üzüntülerinin ölçüsü zamanla boyunu aþýyor
Artýk eriyen þekerlerin için aðlamýyorsun
Ya bir cenazede buluyorsun kendini
Ya da yalnýz bir odanýn içinde kalýyorsun
Rakýn bardakta durmuyor içiyorsun
Sigaran elini yakmasýn diye mi içine çekiyorsun
Sen kendini tüketiyorsun
Artýk gazozun dibine vuran o çocuk yok
Sen kendinle geleceðine dönüþüyorsun
…
Emirler alýyorsun etrafýndan, yapman gerekenler var
Sorgulamaya gücün kalmamýþ haldesin
Ýtaatkâr sözler söylüyorsun sana buyuranlara
Çok geçmez aradan köleliðin haklarý diye haykýrýrsýn
Öyle nisanýn çocuk neþesi yoktur artýk gözünde
Sen artýk mayýs aylarýnda iteleniyorsun
…
Yalnýz deðilsin artýk düþünmen gerekenler var
Bir oðlun ya da kýzýn beklide ikisi birden
Evde ocaðý tüten bir de karýn var
Sen artýk düþüncelerinden çok uzaktasýn
Seni yarýna taþýyan baþkalarýna taþýdýðýn hayaller
Annenin geç oldu diye baðýran sesi yok artýk
Baban nasihatsiz konuþuyor seninle
Sen artýk büyüdün anla nesiller büyütüyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.