Ýçim düþsel bir þezlonga sýmsýký sarýlý
Kanýyor parmak uçlarým
Sesler duyuyorum,öyküsünde havalý mý havalý
Ölüveriyor sesler;uçuyor kuþlarým
Zaman eðreti bir dal gibi pencereme sarkmýþ
Nefesini almaya zorlanýyor son notasýnda
Þarkýsýný oysa bitirmemiþti daha þarkýcý
Dilim pense ile girdiði savaþtan aðýr yaralý
Ýhtizaz ediyor ellerim sonu gelmeyen makbere
Her gün ölüvermek için doðuyor gözlerim
Baþka bir hicraný düþünemiyor hayal ifratlarýnda
Ney taksimi andýrýyor gökyüzünü karanlýk
Oysa daha gitmedi gecenin kardeþi aydýnlýk
Bacalarýndan tokat tokat iftar açýlýyor sinilere
Gönül muhabbet dergahýnda suskun yeniden
Konuþmak sükut ediyor sevilenin yanýnda
Ve tüm mutedil hislerimin yanýþýný hissediyor ruhum
Kýpýr kýpýr aynalar,sokaklar
Zemheri kýþ aylarýný özleyen paltoma sarýlýp
Sokaðýmda yedi kere dönüyorum yeniden
Zaman yitik bir sevdanýn düþ kýrýntýsý ellerimde
Þeftalisini bitirememiþ bir çocuk olmanýn hüznünde
Döndüðüm sokaklarda ýraklaþmýþ bendime
Yükseliyorum kimsesiz kendimle göklere
Ne þiir ne þair yakýyor gözlerini artýk sevdiðinin
Mutlu bir hal dokunuveriyor Cennet mahallesinde
Sevmeyi özlüyor,sevilmeyi;yüreði derdinden bezgin
Öyküsünde garip mi garip,yetim düþlerinde
Baharý andýran nazlý bir çiçek
Ve beden ’yeter’ diyor sükut sahibinin dilinde
Sükut eden þair ölüyor aslýnda her saniye
Ne ney nedensizdir biliyor;ne de beden yetersiz
Uykusunda bir parþömen kaðýdý rüyasý sabahlarýn
Ne ahu gözler de ne de þifalý derman bekleniyor kapýsýnda
Eller yorgun düþüyor soytarý bir þairin odasýnda
Düþsel bir kýrýntý oluveriyor tüm yaþananlar
Tüm kýrgýnlýklar sahiplenmiþ düþlerin ardý sýra
Dönüveriyor iki çeþmin sarnýçlarý arasýnda
Ne kadar dönse de sokaðýnda yüreðim yana yakýla
Yine düþüveriyor semasýndan yer yüzüne bedenim
Ýlahi bir aþkýn sanatýna mazhar dokunuyor terk oluþlar
Oysa dayanmak hep güç oluyor hasret ile kalýnca
En sonda tüm dönüþlerin ardý sýra mesele sonlanýnca
Gerçekten sevip sevmediði anlaþýyor þairin
Seviyor;oysa anlatamýyor dil-i zakkum kabýnda
Neden derse;neden bile çaresiz bir bulantýnýn içinde
Belki de bir az zaman dönüverse dünya içinde
Anlarsa deðiþecekmiþ gibi her þey kendi sesinde
Ne kadar da kýsa tutmak istese yürek sözlerin gidiþini
Gazel oluverir saymak istese yazýlan tüm heceleri
Ýrtikap ettiðim son hece olmasa da bu yazdýðým
Son bir elveda gibi gülüyorum herkesin yüzüne
Þairin sevgisi biliyor ki yine emin ellerde
Sevdiði canan onu çok sevmekte
Neden yazan gönül de konuþmaz,aslýnda bir bilmece
Bu bilmece de sevgileri deðil ama;umutlarý söndürmekte
Ýþte bundandýr gümüþ yüzüðün parlak ensesinde
Þair biraz çeksin kafayý hüznün yaþandýðý bestelerde
Belki de biraz yalnýzlýk iyi gelir sevgilisinin sevgisini görmeye...