Uçurumlar takýlýyor ayaklarýma
Hem koþuyor
Hem düþüyorum karanlýklara.
Karanlýðýn beyazlýðýný görüyorum.
Kanatlarým olsun istiyorum
Her düþtüðümde.
Sonsuz bir boþluk doluyor odama
Ansýzýn.
Çýðlýðým kar altýnda kalýyor susuyorum.
Seslerin ülkesinden sürülüyorum karanlýða
Bir mezar tadýndayým þimdi
Oysa avuçlarýmda dönüyor dünya
Kendime yer bulamýyorum
Uçurumlar düþüyor payýma
Ve her çýðlýk üstüme yýkýlan bir sýðýnak oluyor.
Her susuþ bir rüzgâr oluyor yangýnýma
Ne yakýldýðým ateþ
Ne de düþtüðüm uçurum doyuruyor yalnýzlýðýmý
Acýnýn tanrýlarýný doyuruyorum gözlerimle.
Ha yarama tuz yürümüþ
Ha aydýnlýðýmdan o çekip gitmiþ arkasýna bakmadan
Fark etmiyor.
Kanadým olsun istiyorum o çekip gittiðinde
Ona yetiþmek için.
Düþtüðümde o karanlýk uçurumlardan sensizliðine.
Kýrýlýyor sesim gözlerinde kýrýlýyor ayaklarým.
Kýrýlýyor kanatlarým.
Kartallar yalnýz uçar bilirim.
Sýrf bu kadar asil olduðu için
.Düþtüklerinde yalnýz ölürler.
Ben yalnýz ölmek istemiyorum.
Þimdi her söz bir býçaktýr.
Ve her yan bir zýndandýr.
Ne üstüme yýkýlan sýðýnaklar
Ne de uçurumlar öldürür beni.
Oysa ben bir sessizlikte ölüyorum.
Uçurumlarý sevenlerin kanatlarý olmalý biliyorum.
Düþtüðümde yerde yalnýzlýðým ol.
Kanadým ol.
Beni yeniden yaþat
Adým ol.
03.04.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.