gökyüzü bunalımları

aðaran geceye bak
eski bir mezardan çýkan gün
þems olsun uykum
kum kýrlangýçlarýna

suskun sokaklarýndan
iki yana açýlan yol
þehri talan ettiren gamsýz
önce sen benden geç

sonra çýldýran adamlar
avuçlarýna düþsün
üzengilerinden atlarýn
avurtlarý çöksün

olmadý kargýlar
saplansýn karýnlarýna
düþmanlarýna dost gibi
gülüverenlerin

dudaklarýmda kopan
fýrtýnalara bak
ýslýklý çakal gülüþüne
þu korkuluklarýn

kýsa kalýyor diye aðlarken
uçurtma iplerine
gökyüzünü geniþleten
Tanrýya þükür

öyle ya nasýl da gizlenir
topraða cevher
gülü koruyan diken
sevilmez mi

sürüngenlerin gözlerinde
bir uçurum buldum
nasýl da yukarý düþmüþüm
gülüþümün ayazýndan

cemreyi beklerken
gözleri bulutlarda kalan yar az mý
seninle üþüyen ellerimi
ýsýtan nefesimi paylaþtým


Sosyal Medyada Paylaşın: