MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

HAYATIN KIBLESİ
İsa inan

HAYATIN KIBLESİ





// zaman içimize sýzacak bir çatlak bulur mutlaka //

Hasreti isa

herkes kabuðuna çekilmiþ
kendini peþkeþ çekiyor hayata
bu bir aþk bestesi deðil
son arya
siz de hazýr olun
alkýþlamaya


hayatýn kýblesi insan
hiç kimsenin aslýna dönmeye yüzü yok
gerisi feryat
gerisi figan


kalbim benim
ölümsüz mezarým
yalnýz sana sýðýnýrým


kalemin ucundaki kan
kime hayat veriyorsa
aþk ordadýr


tövbelerden döndü dilim
dinim küfürlerden
boynum iplerden döndü
bir sen dönmedin
gittiðin yerden


yokluðunda
daha çok kanatlarý kýrýlsýn diye mi koyuyorsun
çocuklarýn önüne kuþlarý


canýmýn ayakucuna düþtü soluðun
kimi seversen sev
unutmaya mahkumsun


iplerini neden bu kadar kýsa yaparlar uçurtmalarýn
bulutlarýn peþine takýlýp gitmeliydi gözlerim
küle dönen bir takvim yapraðýndan falýna bakacaktý anam
de bana
adý kötüye çýkmýþ buluþma
sancýlarý hep sol yanýnda mý büyür kadýnlarýn


hamileyken s/atýlmýþ kýzlarýn sokak arasý solumalarýnda
gölgeler de yoruldu günahlarla yaslanmaktan
ölümle öpüþmeyi bir marifet sandým
teri daðýlan satýr arasý boþluklardan düþtü zaman
gel yeniden kaçýr beni daðlarýna
sesinle vur
hangi ihanet döndürebilir ki beni yolumdan


oysa bir ýslýkla açýlýrdý kapýlarý þehirlerin
aþk yüreðe sürtünüp geçen bir mermiydi
çekip gitme zamanlarýndan geldim sana
vazgeçmenin kaybetmek olduðunu öðrenecek yaþý çoktan geçtim
ezber bilmez çocuklarýn düþlerinden kazýdým ömrümü
kaç kez içimde s/ayýkladým da seni ölmedim


oysa bütün yalanlar anýlardan doðardý
önce yüreðinde baþlardý kanama
hepsi bir yaðmur damlasýndan gebe kalmýþtý
bütün kadýnlarý kurþuna diziyorum cami avlusunda


hasret bir cinayet sebebi deðildir
sen bulutlarý ört üstüme
ki bulutlar gözlerindir

uçardým düþten bozma rüyalarýn içinde
ölüm zaten çalakalem yazýlan bir roman
son sayfasý hep
üstümüze kapanan

kendi çaðýnda bile kelimeler yetmiyorsa düþlerini kurmaya
doðacak çocuklarýn umutlarýndan çalýyorsun ey þair
unutma ki sen de hýrsýzsýn


hayatýn kýblesi aþksa
kimseden
hiçbir þey istememeyi öðretti hayat
bu tanrý da olsa


Ýsa Ýnan

iki þubat iki bin on bir / gözlerin gurbetimdir...


þiirime sesiyle can veren Yalnýzlýk Abidesi’ne çok tesekkür ederim

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.