Büsbütün þavkýn da tutmuþ alemi Parlýyor cemalin nur diye geldim Aðýlý hançeri vurdum sineme Dertliyim hallerim sor diye geldim
Görmesin gözlerim ezel ben ölem Sakýnýrým sana eriþir alem Boyun usul boylu kaþlarýn kalem Saçýndan iki tel ver diye geldim
Ýçerimde yanar ateþin ördün Her giz iflah etmez þu beni derdin Hey kýz Kerem eyle kolumu kýrdýn Kýrýldý kollarým sar diye geldim
Eydür Behlül Ali’m ecelin yakýn Atýlma her yere sen seni sakýn Yedim þu feleðin aðýlý okun Derdimin ilacý var diye geldim ________________________________________ Aþýk Behlül Ali …………………………………. 1881-1956. Elbistan’ýn Izgýn köyünde dünyaya gelmiþtir. Küçük yaþlarda ilgi duyduðu aþýklýk geleneðini ölümüne kadar baþarý ile sürdürmüþtür. Gençlik yýllarýnda bir süre medrese eðitimi almýþ ancak çeþitli nedenlerle bu eðitini tamamlayamamýþtýr.
Karac’oðlan ve Dadaloðlu gelenek ve tarzýnda þiirler yazan Aþýk Behlül Ali, Elbistan ve Maraþ yöresinde çok iyi tanýnmaktadýr.Diðer bölgelerde ve Ülke genelinde fazla tanýyan yoktur. Türkülerinden bazýlarý çeþitli yazýlý kaynaklara aktarýlmýþ olsa da daha çok yörede aðýzdan aðza geçerek sözlü kaynaklardan bu güne ulaþmýþtýr.
En belirgin kaynak, özellikle ilk þiirlerinin bulunduðu kendi elyazmasý olan »Behlül Ali ile Güllü Fadime« adlý defterdir.Aþýk Behlül Ali’ye iliþkin ayrýntýlý derleme M. Sabri Koz tarafýndan gerçekleþtirilmiþtir. ………………………………………………………………………………………………………………. )(-)(-)(-BUÐULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-93-)(-)(-)(
Mah yüzün parlýyor ay gibi caným Karþýdan gördüm de nur diye geldim Þu deli gönlüme sensin mihmaným Sevginden bir ikrar ver diye geldim
Görünce tutuldum o nasýl bakýþ Ýþlenmiþ çevreye aþk nakýþ nakýþ O nasýl tebessüm,nasýl iç çekiþ Seni seviyorum der diye geldim
Þansým olmasa da sevdadan yana Karþýmda bulmuþum nazlý bir suna Ben sana tutuldum sen de bak bana Beni de yakýndan gör diye geldim
Kaç gün oldu bilmem sayamýyorum Kimseye derdimi diyemiyorum Sana bakmaya ben doyamýyorum Senle geçen zaman kâr diye geldim
Yaþantým sen oldun muradým sensin Vuslata erem ki bu hasret dinsin Sevdanla bu sinem kor olup yansýn Senden gayrý Dünya dar diye geldim
Sevmiþim bir kere ne gelir elden Medet umar oldum her eser yelden Tutup da belimden can-ý gönülden Beyaz kollarýnla sar diye geldim
Lüzumsuz ne güzel bu aþkýn demi Yakalým masada titreyen þemi Nikahtan sonraki vuslat akþamý Atalým birlikte ter diye geldim
Sadýk Daðdeviren Aþýk Lüzumsuz
ETEK YAZILARI
MÝHMAN:Konuk,misafir ÝKRAR :Açýk sözlü olma,sözünün ardýnda durma,onaylama Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.