//Ýlk defa kullanýlan bir i mgenin bekâretinden sebepli bir hayat yaþýyorum...
Bu yüzdendir sýfatsýz býrakýlmýþ kelamlara kibirli duruþum.//
Þimdi
Ýpe sapa gelmez bir hayatýn serseri gözleriyle bakýyorum sana.
Öyle uçarý,
Öyle piç bir gülüþ var ki dudaðýmda;
Kalemi özgürlüðe yeminli bir hâkim kadar aykýrýyým zamana…
Fareli köyün kavalcýsýndan öykünecek kadar
Sihirli bir intihar týnýsý çalýnýyor þehrin kulaklarýna.
Ben ne mi yapýyorum?
Týkayýp kulaðýmý dayanýlmaz sihrin inadýna,
Ruhumun varlýðýna þahit uçurumlarýn kýyýsýnda,
Eksik kalan çocukluðum hatýrýna sek sek oynuyorum...
Ýmrenen varsa takýlsýn peþim sýra...
Kasabadan bozma þehrin sokaklarýnda;
Cebinde elma þekeri feyziyle taþýdýðý el bombasýna yarenlik eden
Kimsenin görmediði çocuklar var.
Alaþaðý edilmiþ hayaller,
Kolu kanadý kýrýlmýþ fareler
Ve girecek delik bulamamýþ fikirler.
Aklýmýn kaçtýðýnýn hükmünü veredursun kendini âlim addeden divaneler,
Ben ismi karanlýk masallarýn yalancý mutlu sonlarýný siliyorum…
Küfürbaz sokak kedilerinden
Ayyaþ itlere kadar,
Bacaklarý arasýna sýkýþtýrdýðý kuyruðunun acýsýný unutmaya çalýþan beþerin fikrine takýlan
Hayallerin ucundan çekiþtiriyorum.
En galiz küfürlerin geçmiþine rahmet okutacak cinsten kelimeler türetiyorum ki,
Kimsenin ahlaksýzlýðýmdan yana þüphesi kalmasýn.
Eðilip almaya üþendiðimiz 5 kuruþluk bozukluðun hükmüne hayretle bakýyorum,
Ciðeri beþ para etmez diyenleri duydukça.
Alnýmýn terini düþürdüðüm ekmeði bölüþüyorum kýzýmla,
Hüznümü bir sonraki kýþa saklýyorum,
Bunca mutsuzluk bunca insana yetmiyor nede olsa.
Çýktýðým kaf daðýnýn tepesinden alaþaðý edilmiþçesine düþerken uykumun en tatlý yerinde,
Düþlerimi peþkeþ çektiðim kâbuslarýn eþiðinde
Ötesinde düþkýran yalnýzlýklar biriktiren bir sýfat,
Berisinde kangren olmuþ sevdalarýn aðababasýna rahmet okutan bir melodram vardý...
Siz bilmezsiniz, taþranýn bir yüzü hep apansýz ayrýlýklarla yýkanýrdý…
Þubat’2011 Aydýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.