paradigma

Öküz gibi içmiþim ki;
karþýmda yalan yapýldak bir çehre.

Gözlerine baktýkça çevrem kararýyor artýk.

duymak istemediðim,
Yarým yamalak aklýmda kalan birçok cümle.

Yorumlar rastgele,
toparlamalar içten deðil.

Öpüþmeler,
eksik repertuarlar.

Yalandan bir gece daha iþte yaptýðýmýz.

Kimse kalmamýþ.
Ama;
hala sýnýrlarýný zorlayan birkaç masa daha

Ortalýk ayak sesleri, müzik susmuþ
Çok boyalý kadýnlar yok,
lambalar sönmüþ.

Bitmek bilmeyen bir gece daha.

Ertesi gün;

Ýþ,
aþ,
eþ;

yalandan babalýk...

Sosyal Medyada Paylaşın: