İKİLEMSİ

Bir Güneþ aralýðýnda kaldým;
Renkler solgun,
Zaman yorgun.
Yalnýzlýk bile,
Benden korkuyor.
Naralarým,
Çaresizliðin duvarlarýnda
Yankýlanýyor.
Bulamaç düþünceler yýkýlýyor
Üzerime.
Bilemediðim güzeller,
Tatmadýðým tatlar var;
Aþk uðruna,
Ayrýlýk hüzünlerine.
Kimseler dokunamaz
Gecelerime.....

(30.3.2002 tarihli... 2.þiir kitabmdan)

Sosyal Medyada Paylaşın: