Gönlüme düþtün bahar vakti güzeldin de sen,
Aþk_ýna yandým külüm kaldý hazan gelmeden,
Kör talihim aldý benden seni, sevsem’ de ben,
Ufka bakýp aðlarým, aklýma geldin’ de sen.
Sevda mýdýr çektiðim, ufka neden aðlarým,
Gönlüme kor düþtü, ben þimdi gönül daðlarým,
Sevda dedim aþk dedim, þimdi sönük korlarým,
Ufka bakýp aðlarým, aklýma geldin’ de sen.
Dün gibi her þey, geçip gitse’ de yýllar daha,
Aþk’ mý nedir söyle sen, sevda’ mý derler buna,
Ben sana Leyla’ m dedim yandý gönül, sevdana,
Ufka bakýp aðlarým, aklýma geldin’ de sen.
Çöllere düþtüm, senin uðruna mecnun gibi,
Ben seni sevdim gönülden, yanarým kor gibi,
Sen bunu bilmez’ misin, yandý gönül çöl gibi,
Ufka bakýp aðlarým, aklýma geldim’ de sen.
( Müfte’ilün / Fâilün / Müfte’ilün / Fâilün )
4 Þubat 2011-02-04
A.Yüksel Þanlý er
Antalya