Topraðýmda damlayan güneþin türküsüsün
Sevildikçe büyüyen tesellim
Halhal takmýþ analarýmýn
Sarý sýcak ekmeði,tunç bakýþlý leylak kokususun
Özleminde Anadolu fýþkýran geleceðin
Çalý çýrpý köþelerinde terli emeðisin
Oraðýnda ebemin salýk verdiði güzellik
Tarlasýnda hasat bekleyen ümitli gözlerimsin
Þafaða dolan bin yýllýk þarkýsýn
Bir adýmda dünyayý dolaþan devimsin
Neden dedikçe geniþleyen evrenim
Aforizmasýnda köklenmiþ ilmimsin
Sen ne o,ne bu,ne de bir baþkasýsýn
Esasýndan sen;sadece sensin
Ve sen oldukça göz kýrptýðým tenhalarda
Bir çocuk gibi coþacaðým,bilirsin
Gözlerinden düþtükçe her gün
Yaraladýðým bacaðýma aðlamadan
Gözlerinde aþkýmý baðladýðýmý görürsün
Ýçimde bir Çingene gibi neþe ile oldukça
Olursun her saniyemde sonsuz bir düðün.
Çünkü benim,ben de baðlanmýþ;
Kördüðümümsün!....