Çocuklar Ölmesin !
Uçuþan mermilerin
Patlayan bomba seslerinin arasýna,
Minik bir çocuðun çýðlýklarý karýþýyor..
“Beni öldürmeyin, ne olur..
Yaþamak istiyorum ben
Yaþamak istiyorum
Daha çok küçüðüm beni öldürmeyin” Ne yazýk ki…
Seni duymuyor bu canavar yürekler, çocuk..
Gözlerini bürüyen kan,
Kör etmiþ onlarý..
Vicdanlarýnýn sesini duymamak için
Kapattýklarý kulaklarý,
senin sesini duyamayacak kadar saðýr..
Her fýrsatta dünya barýþý diyen diller,
Barýþ adý altýnda dünyayý katlettiler..
Yine bir bomba sesi..
Ardýndan..
Bir kurþun..
Adres sormuyor..
Küçük aciz bir beden sarsýlýyor..
Gözlerinde “
neden ” sorusu..
“
Neden duymadýnýz beni ”
Ah be çocuk..
Demedim mi onlar seni duyamayacak kadar saðýr
Onlar insan olamayacak kadar zavallý
Ama sen.. sen o kadar tertemizsin ki
Çevrendeki kirli dünyaya raðmen
Bembeyaz senin için
Kararttýlar iþte içindeki ýþýðý
O anda aklýndan neler geçti çocuk
Artýk oynayamayacaðýn oyunlar mý
Yoksa bir daha yiyemeyeceðin þekerler mi
Gökyüzünde uçuþan bombalar yerine
Bir daha hiç uçuramayacaðýn uçurtman mý
Anneni mi istedin yoksa yanýnda
Onun için mi ellerini son bir gayretle uzattýn ileriye
Ah be çocuk.. ahhh
Ya o gözündeki kanlý bir damla yaþ neden
Ciðerimi yaktýn, yüreðimi kanattýn..
Ýnsanlýðýmdan utandým be çocuk..
O uzanan minicik elinden tutup bambaþka bir dünyaya çekmek isterdim seni
Sana zalimce uzanan o silahlý elleri kýrmak isterdim bir bir
Çektiðin acýlarý onlara da çektirmek isterdim
Ama.. Ne yazýk ki ben bir insaným..
Ne yazýk ….
Artýk utanýyorum bu sözü söylerken..
Lanet olsun..
Ne yazýk ki ben bir ÝNSANIM…
Çocuklar ölmesin
Onlar oyun oynasýn þeker yesin
Neþeli çýðlýklarýyla ortalýk inlesin
Çocuklar ölmesin..
Ölümün ne olduðunu bile bilmez onlar
Onlar o kadar masum ki..
Çocuklar ölmesin
Daha çok küçük onlar, canlarýný yakmayýn
Ne olur..
Artýk çocuklar ölmesin..
Sema Þener
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.