Bilmem Ateş Düştü mü Yanaklarına
Ben özlemden bahsederken, sen olmadýk þeyler diyorsun,
Ben sesini duymadan duramazken, sen çekip gidiyorsun,
Bir kere düþmüþüsün yüreðime, hangi gözünle seviyorsun,
Elimi uzatsam, bilmem deðer mi saçlarýna?
Ýçindekilere yenilmiþsin, geçmiþin seni sen olmaktan çýkarmýþ,
Dert durdukça yürekte, hisleri yok eder, insaný baþtan yýkarmýþ,
Hangi gönül, kendisine damardan sevdalý kör âþýktan býkarmýþ,
Bir selam göndersem, bilmem konar mý avuçlarýna?
Sen bir okyanus, ben içinde kum tanesi, söze gerek var mý?
Yüreðim huzur tarlan olsa bahtýnda, bilmem geniþ mi, dar mý?
Mevsimin yazýný yaþarken bedenim, saçlarýma düþen kar mý?
Biraz yanýmda kalsan, bilmem senin de ak düþer mi kaþlarýna?
Kelimeler kifayetsiz kaldý, gücüm yetmez gayri aþk yolunda esmeye,
Fazla söze ne gerek, dilim mahkûm oldu zaten burada kesmeye,
Gönül dayanmaz lakin konuþursam götürürler asmaya,
Acý çýðlýklarým bilmem geldi mi kulaklarýna,
Yeþile bahar dedim, maviye deniz, sarýya güneþ, her rengi eþledim,
Yüzündeki tebessümü gül, hayalini resim yaptým, ilmik ilmik iþledim,
Gökyüzü þahit bakýþlarýma, ben seni yýldýzlar kadar derin düþledim
Ýki gözüm üstünde, bilmem ateþ düþtü mü yanaklarýna,
Oðuz Alp Yüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Alp YÜKSEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.