Züleyha
Küçük bir kývýlcýmdý varlýðýn, güneþ bir baþka doðardý,
Yokluðuna alýþamadý ay ve yýldýz, bak saçlarým aðardý,
Her suskunluðunda gök gürler, yaðmur yaðardý,
Gidiþin bir zaman tüneli, ben yolcuyum Züleyha.
Ellerim titriyor, nefesim tutuluyorsa bil ki anlamý var,
Sensizliðe alýþmak çok zor, hüznün yüreðimde dar,
Bir þarký tuttursam hasret dolu, pencereme düþerken kar,
Her tanesinde sen varsýn, ben sevdayým Züleyha
Yaþanmadý desem senle geçen bunca zamaný, olur mu?
Göndersem melekleri, selamým yerini bulur mu?
Gün görmemiþ sevdamýn gülleri kurur mu?
Her gülün yapraðý sen, ben düþen damlayým Züleyha,
En derin manalarýn içinden kopup gelse sözlerim,
Her dakika aklýmdasýn, hep seni arar gözlerim,
Kýrgýnlýðým yansýmýþ kelimelere, lakin yine özlerim,
Sen gökyüzündeki ay, ben yýldýzým Züleyha,
Ürkek nefesim üþür sensizlikte, ellerim buz olur,
En hüzünlü kelimelerim bile zamanla toz olur,
Biz kavuþana dek mevsim yaz olur,
Sen aylardan Kasým, ben Nisaným Züleyha,
Oðuz Alp Yüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Alp YÜKSEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.