Külliyyen Öldün
Ufak þeyden hesap, sormayacaktýn?
Kalbimi incitip, kýrmayacaktýn?
Mademki ahdinde, durmayacaktýn
Neden çaðýrdýðým, her yere geldin?
Azgýn sular gibi, içime aktýn
Ataþlara attýn, korlaþýp yaktýn
Bende unutulmaz, izler býraktýn
Durduk yere neden, aklýmý çeldin?
Bilirsin ki bu can, canýný adar
Seni tadamazsa, ölümü tadar
Anlaþmýþtýk güya, mezara kadar
Ne oldu da birden, unutup sildin?
Bir türlü ocaðým, tütmedi gitti
Nedir bu çektiðim, yetmedi gitti?
Verdiðin acýlar, bitmedi gitti
Ayrýlýk okuyla, baðrýmý deldin?
Hep söylerdin hani, çekerdi eden?
Nedense ben oldum, hep çekip giden
Seviyorum derdin, öyleyse neden?
Sahte tebessümle, yüzüme güldün?
Gönlümün bülbülü, demiþtim sana
Kýskanýrdý bizi, maddeyle mana
Boþuna mý sevdik, olduk yan yana?
Yýllardýr gördüðüm, düþleri böldün?
Necati yaþarken, gördü yarýný
Sorguladý baþtan; zarar, kârýný
Ýpe çengel vurdu, çekti darýný
Sen benim gözümde, külliyyen öldün!
Necati Ocakcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.