Muzaffer dudak kanamalarım...

-Montaigne anlatýr hikayemi çat pat-

Çarmýhýna tutunan Ýsa olur evhamým,
Uykularýndan aþýrdýðým rüyalardayým.
Dudaklarýmda ki kelebek suskun,
Tüm armonilerim; tek yalnýzlýðým.

Kumdan adalar içinde her þeyim,
Yýkýlmamak elde deðil;
Bir tekme ile ilham sözleriyim.

Ajandalarda kilitledim sevgimi,
Gözlerim ufukta!
Kuzular için aðlayan kurt oldu yüreðim,
Mýsýr yanmakta!
Ýsimsiz bir kapý zili oldum,alfabem sadýk,
Dualarým savaþta!

Býrakýnda yalnýz kalsýn kulaklarým,
Sevgilimin sesi dolsun hayalinde.

Vecd ile kaypaklýklardan kaçarým,
Ne þiirdir emelim ne de baþka bir þey!
Sinirimde tüm dar sýkýntýlarým.

Kalbimi Yusuf gibi kuyuya atýn da bari,
Birinde kalsýn,olmasýn bir baþkasýnýn resmi….

Baðýþla beni Apollon!
Farklý mýyýz Horatius?

Sosyal Medyada Paylaşın: