Anne duy sesimi
aðlýyorum titriyorumda
çamlarla süslenmiþ orman yanýyor
efil efil daðlarýn rüzgarý
yamacýnda deresini kurutmuþcasýna güneþ
çaðlamýyor çaðlayan
akmýyor þelale
duru su gözbebeklerimden damlýyor
gölgesine tavþan sinmiþ sessiz
tepesinde sansar pusuda ölümcül tünemiþ
anne duy sesimi
yalnýzým korkuyorum
duman sarmýþ her tarafý
alevler bile görünmüyor
gökyüzü mavisini yitirmiþ
kýzýla boyanmýþ uçsuz bucaksýz
yuvarlandýkça kainat
iþte öyle ya kapkara
bir þahin yavrusunu kaçýrýyor
anne güdüsü kamçýlýyor kanatlarýný
hýz hiç bu kadar anlamlý olmuþmuydu acaba?
anne neredesin
fer kalmadý ayaklarýmda
gücümü kaybettim
pusulardan kurtuldum sana geliyorum
yangýnlardan sýyrýldým
bir damla daha düþürmeden gözlerimden
canýnýn en hüzzam yerine
sana olan sevgimle geliyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.