hava karardý ayný gözlerin sanýrsýn birazdan fýrtýnalar kopacak, yaðmurlar yaðacak saçlarýna birazdan yýkanýp yok olacak günahlarýn birkaç eski ev ve birazda ben. yalnýzýz dünyada ama yine alaycý bakýþlarýn üzerimde yine gözlerin eziyor beni. ve ben yine karþýndayým her zamanki gibi aðzýmda kelimeler. sen gidince gözyaþlarýmý saklýyorum yetiþmiyor aklýmdakiler dilime lal oluyor yutkunuyorum.. þimdi sen gidince ben çok üþüyorum güneþten korkuyorum nedensiz geliyor tüm düþünceler. Yýrtýk sayfalarýsýn þimdi sen En son romanýn. Kimsenin tanýyamadýðý mevsimler gibi yalancýsýn, gözlerinde aldanarak büyütüyorum seni hava karardý þimdi sen hiç gelmeyeceksin
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet.yasin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.