Özledim

Bugün sana geldim…
Sen diye, baþucundaki taþý okþadým
Buz gibi ve nemliydi
Yer yer yosun tutmuþ yeþermiþti.
Bahçendeki yabani otlarý temizledim, tek tek…
Saçlarýný okþar gibi
Çimen ve toprak kokusunda kokunu aradým
içime çektim derin derin…
Bulamadým…
Selvinde þakýyan kuþlarý dinledim,
“Ölüm asude bahar ülkesidir…” dizelerini
Mýrýldandý dudaklarým.
Gözlerimi kapattým…
Kabuslarýmdan uyanmayý bekledim,
Adýmý seslenerek omuzuma dokunmaný bekledim…
Olmadý…
Hep ayný kabusa geri döndüm.
Seninle sohbetlerimizi özledim,
ben anlattým, ama sen hep sustun.
Cevap vermeni bekledim,
Duyamadým…
Yokluðun bana ceza mý?
Bunu bilemedim
Ama öðrendim hayatla savaþmayý,
Pes etmeden ayakta durmayý.
Özledim, yokluðunda sarýnýp sarmalanmayý
Bilemedim kime sýðýnacaðýmý…
Ölümden betermiþ
Bu bitmek bilmeyen özleyiþ…

Þ.Ç.
(Kaybettiklerime...)

"Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde;
Gönlü her yerde buhurdan gibi yýllarca tüter.
Ve serin serviler altýnda kalan kabrinde
Her seher bir gül açar;her gece bir bülbül öter."
Yahya Kemal Beyatlý

Sosyal Medyada Paylaşın: