Güya karþýdýr onlar, ikinci evliliðe Oynaþý, arkadaþý, keþke olsa bir tâne. Satýlýr doðum hapý, fakülte kantininde Kýzlar(!) çocuk doðurur, evlenmeden daha ne.
O öyle bir illet ki, aklý baþtan aldýrýr Ýçer kendinden geçer, saða/sola saldýrýr “Þerefe” diye diye, kadehini kaldýrýr Densiz insanlar için, içki/kumar þahâne.
Hiçbir kutsal tanýmaz, yaralýdýr özünden Suçlu belli oluyor, dikkatli bak gözünden Müstehcenlik dorukta, bar ve pavyon yüzünden Bu gidiþle memleket, korkarým ki kerhâne.
Bu niye böyle diye, sebebini aramaz Suçlu ise suçludan, elbet hesap soramaz Hâin; hâinliðini, göstermeden duramaz Kurt/kuzu kýssasýnda, "su bulatma" bahâne.
Yinede seni kýnar, göklere etsen urûç Onlarýn inancýnda, ne zekât var ne oruç Bütün kuþlar hür/serbest, býldýrcýn uçarsa suç Biz ne yapsak tu kaka, kendi yer her tür nâne…
25/01/’11 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.