Bir edebiyatcı aşkı
Ey sevgili sana hep Nida yaptým
Sen bana hatalarýmý Telmih yaptýn
Ben seni hep Tekrir ederken
Sen her þeyi Tecalhül-i arif yaptýn
Ben aþkýmý Tenasüp yapmak isterken
Sen Tezatlar oluþturdun kalbýnde
Ben senin adýnýn harflerini Aliterasyon yaparken
Sen Tariz yapýyorsun her sözümde
Ben kusurlarýna Hüsn-i talil yaparken
Sen hep Ýstiham yapýyordun bildiklerine
Seni Teþbihlerimle yüceltirken
Sen Mübalaða diyordun söylediklerime
Düz yazýlarýmda Secili yazdým seni
Sen benim konusmamý Ýntak olarak gördün
Her konuda Ýrsal -i mesel gibi gösterdim seni
Bu sensiz ruhsuz bedenime Teþhiþi bile cok gördün.
Seni hep kalbimin köküne ekledim uyak gibi
Sen bana yarým kafiye olmadýn
Þiirlerimde zenðin kafiye görmüþken seni
Sen kulak kafiyem bile olmadýn
Ben seni sarmak istemiþken
Sen bana serbest uyak oldun
Seni hecenin bitmeyecek kalýbýyla yazmak isterken
Sen kýsa kalýba bile durak oldun
Sen beyitte bitirirken benim egemenliðimi
Ben Mesnevilere taþýdým seni
Sen dizelerde býrakýrken ellerimi
Ben bendlere taþýdým seni.
Ben bu aþka Gazeller yazarken
Sen Mersiye yazdýn sevdama
Sen Þarkýlar söylemek isterken
Sen Aðýt yaktýn bana yaktýn bana
Ben sana Methiyeler yazmýþken
Sen Fahriye yaptýn bana
Ben seni nesiblerde anlatmak isterken
Sen Girizgah(kacýþ) yaptýn ona
Sana olan aþkýmý Koþmalara yazdým
Sen Aðýtlar yazsanda bu sevdaya
Ben senin için Destanlar yarattým
Sen Sagular yazarken bu aþka
Sana olan aþkým Lirik þiirlerde anlattým
Beni sevdamý Satirik yazdýn
Sana olan duygularýmý Epik yazdým
Sen Pastoral gördün, denk degiliz dedin yazdin
Ben bu sevdaya Nazire yapýlsýn derken
Bir Münetkit kesildin baþýma
Bu sevdamýz Roman olsun derken
Bir Hikaye bile yazamadin aþkýma
Ben Karagöz olurken sen Hacivat kesildin
Derken bu aþk Tragedya olsun ben
Sen bu aþký Komedya gibi bildin
Bu sevda Tirad olsun dedim ben
Ben bu sevdayý Makale gibi görürken
Sen her davranýþýma Haber yazýsý dedin
Ben bu aþkta Söyleþiriz derken
Ben Nutuk atarým dedin
Ey sevgili askýma bir Manas da ben mi yazayým
Yoksa kutsal saydýgým bu aþk kýrýp göç mü edeyim
Söyle söyle söylede bileyim
Seyyid Nesimi gibi derimi mi yüzdüreyim
Yoksa seni okurlarýma sözleyip dile mi düþeyim.
Dýranas’ýn Fahriye ablasý gibi
Yahya Kemal’in Melika Sultan’ý gibi
Oktay Rýfatýn Türkaný gibi söyle öyle edeyim
Ya da Sezai Karakoç’un Mona Rozasý gibi
Nedimin Sadabâda aþýk oldugu gibi
Yoksa Tanpýnar’ýn rüyasýndaký Leyla gibi
Söyle dillere mi düþeyim
Yoksa Haletin Mariyyesi mi gibi mi
Yoksa Abdurrahim Karakoç’un Mehribaný gibi mi
Leyla, þiirin, aslý, gibi mi
Yoksa Poe’nin Annabell lee’si gibi
Yoksa Nicolet gibi mi yapsam
Ya da Juliet gibi anlatsam
Yoksa Laura gibi sevsem
Söyle nasýl yapayým
Bu sevdamýzý kimseler duymasýn diyorum
Ben seni yazýp seni konuþuyorum
Söyle seni tarihe ismini yazayým mý
Ben seni kimseler bilmeden seviyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.