günlerden bir gündü sýkýntý vardý bende yemek yedigim bir ögündü açlýk vardý bende
daglarda allak allak dolaþýp Sinsice av arýyordum daglarý taþlarý aþýp yatacak bir ev arýyordum
bazen dilimde þarký,türküler avazým cýktýkça bagýrýyordum bana sabaha karþý eþlik ediyordu tilkiler tilkiyle sohbet etmek için yanýma çagýrýyordum
baktým bir adam gördüm beni çagýrdý yanýna dedi bende bir hazine var þuraya gömdüm kazma kürekle baþladýk kazýya
ve eriþtik çil çil altýnlara al dedi senin bunlar sevinçten cýktým havalara dedim neden bana bunlar
dedi yýllar önce baban yardým ettý bana onun sayesinde eristim bunlara al dedi avuçladý altýnlarý dedý senin hakkýn artýk gidiyorum sahip ol dedi altýnlara
ve çekti gitti her þey bitti orda doldurdum hepsini bir torbaya ve veda ettim uykuya bunlarýn hepsi rüyaymýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.