BACANAK -1
Bir âlem benim haným böyle midir baldýzým
Biraz akýl ver diye sana anlatmam lazým
Artýyor gönül sýzým söndü kader yýldýzým
Uzaklardan bakana inan ki balla kaymak
Bana zehir zemberek suçum nedir bacanak?
Bilmem neler düþündü ne için ol muþ karým
Her sabah kahvaltýyý çayý ben hazýrlarým.
Çürütüp attýðýndan daðý aþtý zararým
Eridim çöpe döndüm dön de bir halime bak
Korkarým bayram eder ben ölünce bacanak.
Gün, gün gezer dolaþýr yerde çöpe eðilmez
Çocuklar dökse saçsa kirlenmiþ diye silmez
Anlamaz görmez bile asla halimden bilmez
Dilimde tüyler bitti yalvarýp yakararak
Sanki hiç söylemedim anlamýyor bacanak.
Kaç sene geçti ama bir gün gülmedi yüzüm
Geceler azap oldu karardý bak gündüzüm
Sabýr taþý çatladý küfre kaçýyor sözüm
Akýyor gözümden bak coþarak Kýzýlýrmak
Ankara susuz kalmaz baraj yapsak bacanak.
Dar akþam yatar uyur sabah kalkmak bilemez
Gün geçtikçe irildi göbekten eðilemez
Üç günlük makyajýný dördüncü gün silemez
Azýcýk laf söylesem yüzüme atar týrnak
Dayak yemiþ diyorlar arkadaþlar bacanak.
Kadýna yakýþýr mý baldýzýn çok hovarda
Bir yüzü bana baksa diðer gözü dýþarda.
Yoksulluktan dem vurur onca paramýz var da
Mümkün müdür bilemem onunla mutlu olmak
Hayatýmdan usandým kandým, yandým bacanak.
Ecelimi isterim kazýn mezarý derin
Þu zavallý halimden içi sýzlasýn yerin
Bu ne biçim evlilik böyle kötü kaderin
Desem günah olur mu soruyorum korkarak
Düþmanýmdan koca bul dul karýma bacanak.
BACANAK -2
Annesi de böyleymiþ bilemedik kaderdaþ
Hayattan zevk almayýz hayat bitmeyen savaþ
Tek güzel söz duymadan kafamýza deðer taþ
Mektubunu okudum inan ki aðlayarak
Benim halim farklý mý seninkinden bacanak?
Ömür tükendi bitti bitmedi yine çile
Dikenler mekân kurmuþ bal gibi gelen dile
Mutlu muyum sanýrsýn bir gün gülmedim bile
Bir lokma ekmek verir ciðerimi yakarak
Ýkimiz bir olalým boþayalým bacanak.
Ýki bacý sað olsun otursunlar bir yerde
Yesinler birbirini gönül neler ister de
Boþanmak çare deðil kurtuluþ tek mahþerde
Zararýný çekeriz öfke ile kalkarsak
Baþka bir yol bulalým anladýn mý bacanak.
Üç günlük aþ getirir bir gün yemedim sýcak
Her þeyden taviz verdim sönmesin diye ocak
Böyle giderse dostum sonuç kötü olacak
Yeniden evlenelim ne kaldý ki korkacak
Baþka çaresi yoktur haksýz mýyým bacanak?
Ýþi gücü býrakýp ýssýz daða çýkalým
Ellerini baðlayýp bir odaya týkalým
Ya da yaðlý urganla boðazýný sýkalým
Daha mutlu oluruz belki volta atarak
Ayný yere düþersek gýrgýra bak bacanak.
Ýçinden çýkamadým benim için çok derin
Biz ölsek ne olacak gözü doymaz ki yerin
En iyisi onlara biz diyelim “Geberin! ”
Birer kuma alalým kahkahalar atarak
Çatlasýnlar namertler hýrslarýndan bacanak.
Düþmanýmdan koca bul demiþsin vasiyette
Zararýný görürsün gidersen bu niyette
Düþmana da yazýktýr o kalsýn afiyette
En iyisi sabredip duralým katlanarak
Biz yanmýþýz bir defa el yanmasýn bacanak.
AFET KIRAT (Nam-ý diðer: Tarýk Ýnceden)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM