müsvedde defteridir yaşamın

dal kýrýldý fidanken
topraktan çamur yapýp
çaputlar baðlanmadý; mevsimsizlikten
göz yaþlarý merhem olmadý üstüne geceleri...

turnalarý kör etmeyi þans sayarken
yangýnlarda karardý ateþ böcekleri..
denedi sabrý yýllar üstümüzde
ne sende tükendi ,ne bende.
bir çýyanýn kýskacýnda baðlandýðýn yaþam
müsvedde defteri...

yeþillerin içinden bir yeþil seçtim
gözlerin geldi ellerime
kalmýþ bir yerlerde aramadýðýn
gri, ezik bir güneþ doðarken
hiç görmediðim pencerenden
bir cam aç bana
havalandýr tüllerini ruhuma
ayný duayý nakarat etmiþ kalbine
þarkýlar armaðan ediyorum
hepsi de uyuyor halimize, pür mealimize
müsvedde defterimize...